Το 1971 ο Άγγλος αναβάτης και μηχανικός Alan Clews έστησε στο Μπόλτον μια εταιρεία με το όνομά του, την Clews Competition Machines, ή CCM εν συντομία, με αντικείμενο την κατασκευή ελαφριών μοτοσυκλετών για χρήση εκτός δρόμου.
Ο Clews είχε ξεκινήσει το ρομάντζο του με τις μοτοσυκλέτες από την ηλικία των 16 ετών, όταν απέκτησε την πρώτη του, μια Douglas 90 Plus. Σύντομα η αγάπη του για την οδήγηση εκτός δρόμου ανέδειξε τα μειονεκτήματα της βαριάς μοτοσυκλέτας του, έτσι την αντικατέστησε με μια σειρά πιο κατάλληλων μοντέλων της εποχής, φτάνοντας στο Triumph Cub και στη συνέχεια σε μια Arial 350.
Σε μια εποχή που οι χωματερές μοτοσυκλέτες απείχαν λίγο από τα ανάλογα μοντέλα δρόμου όπου βασίζονταν, ο Clews άρχισε να τροποποιεί ο ίδιος της μοτοσυκλέτες του προς άγραν δύναμης και ελαφρώματος, φτάνοντας σε ακραίες επεμβάσεις – όπως τη μετατροπή της Ariel του να φιλοξενεί το λάδι του κινητήρα μέσα στο πλαίσιο για να γλιτώσει βάρος.
Το όνομα του Clews άρχισε να γίνεται γνωστό στη χώρα του καθώς η αγωνιστική του πορεία σταδιακά άνθισε, ωστόσο ο ίδιος ήθελε να τρέξει σε διεθνείς αγώνες και για να το κάνει έφτιαξε τη δική του μοτοσυκλέτα.
Η Clews Stroka
Αγόρασε έναν μονοκύλινδρο κινητήρα Matchless G80C και τον τοποθέτησε σε ένα πλαίσιο Metisse. Το 1966 έτρεξε για πρώτη φορά σε διεθνή αγώνα στη Γαλλία με αυτήν, κατακτώντας τη δεύτερη θέση πίσω από τον πρωταθλητή Γαλλίας.
Ακολούθησαν πολλές ιδιοκατασκευασμένες παραλλαγές scrambler, ως επί το πλείστιον πάνω σε κινητήρες 500cc της BSA που τότε αποτελούσαν ακόμη κάτι σαν το ιερό δισκοπότηρο των χωμάτινων αγώνων – λίγο πριν η εισβολή των ιαπωνικών δίχρονων τις εξοβελίσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ωστόσο η BSA έπνεε τα λοίσθια και ένα από τα πιο δύσκολα μέτρα που πήρε στις απέλπιδες προσπάθειές της να σωθεί ήταν το κλείσιμο του αγωνιστικού της τμήματος. Εκεί ο Clews βρήκε μια πρώτης τάξης ευκαιρία να αγοράσει κάμποσα πλαίσια και εξαρτήματα από το κορυφαίο εργαστήρι της BSA, τα οποία θα χρησιμοποιούσε κυρίως για να κατασκευάσει δυνατές χωματερές μοτοσυκλέτες προς πώληση.
Αυτή η ενασχόληση γέννησε τις πρώτες μοτοσυκλέτες που εμπορεύτηκαν με το όνομα του Clews. Με την επωνυμία Clews Stroka ή Clewstroka, ένα λογοπαίγνιο με το επώνυμό του και τη λέξη stroker, κατασκεύασε μια μοτοσυκλέτα που βασιζόταν στο μοτέρ της BSA B50 ξεχειλωμένο από τα 499 στα 608 κυβικά εκατοστά και φορεμένο σε ένα από τα αγωνιστικά πλαίσια που είχε αγοράσει. Αφού κέρδισε κάμποσους αγώνες με αυτή στην Αγγλία, ο Clews είχε πια ένα βασικό πρόβλημα: πού να βρει αρκετές πρώτες ύλες να φτιάχνει και να πουλάει Clewstrokas.
Κάπου εκεί απαιτήθηκε μια δύσκολη απόφαση, να αφήσει την οικογενειακή επιχείρηση της γυναίκας του που διοικούσε με επιτυχία ως τότε για να στήσει μια εταιρεία που θα κατασκεύαζε μοτοσυκλέτες. Για τον ίδιο η απόφαση ήταν μάλλον εύκολη και το 1971 νοίκιασε ένα μικρό διώροφο κτίριο σε μια κακόφημη περιοχή του Μπόλτον, όπου με τον συνεργάτη του Martin Hemingway άρχισαν τη δουλειά.
Απ’ τα κακόφημα σοκάκια στο παγκόσμιο ΜΧ
Η νέα τους εταιρεία (ευτυχώς) εγκατέλειψε το όνομα Clewstroka για το γνωστό μας πια CCM, εκ του Clews Competition Machines. Ως το τέλος του 1972 η CCM είχε εξασφαλίσει ακόμη περισσότερα εξαρτήματα από τη BSA και με αυτά είχε πουλήσει πάνω από 40 χειροποίητες αγωνιστικές μοτοσυκλέτες σε χαρούμενους πελάτες. Η φήμη της εταιρείας για ποιοτική δουλειά και ανταγωνιστικότατα αποτελέσματα είχε βάση και έφερνε αποτέλεσμα.
Τα επόμενα χρόνια έφεραν άνθιση στη CCM, η οποία προχώρησε σε εκσυγχρονισμό συνάπτοντας συμφωνίες με νέους κατασκευαστές για την προμήθεια κινητήρων, όπως η Rotax. Με τους τετράχρονους κινητήρες της η CCM έφτασε στην κορύφωση της παραγωγής της τη δεκαετία του 1990 με περίπου 3,500 κομμάτια ετησίως, ενώ μερικές χιλιάδες μοτοσυκλέτες πουλήθηκαν και στις ΗΠΑ με το λογότυπο της Can-Am.
Παράλληλα η CCM δούλεψε με τον Αγγλικό Στρατό κατασκευάζοντας μοτοσυκλέτες για στρατιωτική χρήση, ενώ το 1998 είχε και μια σύντομη συνεργασία με τη Suzuki που της προμήθευσε κινητήρες DR-Z400 για κάποια μοντέλα της.
Στο μεταξύ η CCM δεν έκοψε ποτέ τη σχέση της με τους χωμάτινους αγώνες, φτάνοντας ως το παγκόσμιο πρωτάθλημα ΜΧ του 2009 με εργοστασιακή ομάδα τριών αναβατών, χρονιά στην οποία κατέκτησε και το αγγλικό πρωτάθλημα Indoor ΜΧ.
H εταιρεία συνέχισε να εμπορεύεται τις μοτοσυκλέτες ποιυ έχτιζε κυρίως με μοτέρ Rotax καθ’ όλη τη δεκαετία του 2000, ενώ το 2013 παρουσίασε την πρώτη της Adventure, GP450, με τον κινητήρα του BMW G450X που κατασκευαζόταν από την KYMCO την Ταϊβάν.
Στο παρασκήνιο ωστόσο, πατέρας και γιος σχεδίαζαν την επόμενη μέρα της εταιρείας.
Το Spitfire
Αυτή παρουσιάστηκε το 2016 στη μορφή μιας διαφορετικής μοτοσυκλέτας ονόματι Spitfire. Ξεκάθαρη η παραπομπή στο θρυλικό αγγλικό μαχητικό αεροσκάφος, σε μια εξίσου ξεκάθαρη στροφή σε μια μοτοσυκλέτα με αισθητική scrambler, περίτεχνη και προσεγμένη σε όλα της.
Ο κινητήρας του Spitfire είναι ένας γνώριμός μας μονοκύλινδρος 600 cc που είχαμε πρωτογνωρίσει μια δεκαετία πίσω ως Husqvarna στα χρόνια που αυτή ανήκε στη BMW – σαν αυτόν των SWM Superdual.
Καθώς σταδιακά όλα τα παλιότερα μοντέλα της CCM βγήκαν εκτός προδιαγραφών μαζί με τα μοτέρ της Rotax που φορούσαν – με τελευταίο το GP450 το 2016 – η εταιρεία σχεδίασε το μέλλον της γύρω από το Spitfire που σήμερα διατίθεται σε εννιά διαφορετικές εκδόσεις και τυγχάνει της προβεβλημένης στήριξης σημαντικών προσωπικοτήτων του αγγλικού μοτοσυκλετισμού, όπως οι κ.κ. Carl Fogarty και Dougie Lampkin (των 12 παγκοσίων πρωταθλημάτων Trial).
Πλέον το τιμόνι της εταιρείας βρίσκεται σε χέρια της οικογένειας Clews, στον γιο του Austin και τον γαμπρό του Gary Hathern.
Στις 2 Μαΐου 2018, λίγο πριν συμπληρώσει τα 80 του χρόνια, ο Alan Clews έφυγε από τη ζωή. Στη διάρκεια των οκτώ αυτών δεκαετιών κατάφερε να ξεχωρίσει χάρη στο κοφτερό του μυαλό και την ασταμάτητη θέλησή του και άφησε πίσω του ένα όνομα γνωστό σε όλους τους μοτοσυκλετιστές, παρότι η CCM ουδέποτε υπήρξε μεγάλη στο μέγεθος.
Πρόλαβε όμως να δει το Spitfire, που τόσα χρόνια σχεδίαζε, να μαγεύει τον κόσμο από την πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκε. Σήμερα, αν ήταν εδώ θα ήταν οπωσδήποτε περήφανος που το εκείνο το μικρό εργαστήρι στη γειτονιά με τα κόκκινα φώτα του Μπόλτον έφτασε να συμπληρώνει μισό αιώνα ζωής.
