Του Νίκου Προβιά
Απολαυστικά σύγχρονο το Blackline με ABS, ένδειξη σχέσης κιβωτίου, και immobilizer επαναφέρει μνήμες και κρυμμένες αλήθειες.
Σαρανταπέντε μοίρες ιστορίας
Από την αρχή του προηγούμενου αιώνα στην Αμερική και μέχρι το 1914 υπήρξαν περισσότεροι από 30 κατασκευαστές μοτοσυκλετών, με την γνωστή Indian να αποτελεί την τότε μεγαλύτερη βιομηχανία στη γη. Ο άγριος ανταγωνισμός επέβαλε μέχρι το 1920, να μείνουν μόνο τρεις από όλες τις παραπάνω φίρμες. Η Indian, η Harley-Davidson και η μικρότερη Excelsior από το Σικάγο, ήταν εκείνες που άντεξαν. Το κοινό τους στοιχείο ήταν ένας μαγικός αριθμός. Η γωνία των 45 μοιρών, όπου o William s. Harley και οι τρεις αδερφοί Davidson χρησιμοποίησαν ενώνοντας δύο μονοκύλινδρους, τετράχρονους, αερόψυκτους κινητήρες. Έως το τέλος της δεκαετίας του ’30 η Harley είχε περάσει πρώτη στην αγορά των Η.Π.Α., ενώ στο τέλος του Β΄ παγκοσμίου πολέμου είχε πλέον κυριαρχήσει. Απλές κατασκευές, φυσικά αερόψυκτες, καλέστηκαν να διανύσουν τις τεράστιες αποστάσεις στους χωματόδρομους της Αμερικής. Η αξιοπιστία της Harley ήταν πλέον δεδομένη. Και ο V-twin των 45ο το σήμα κατατεθέν της.
Η Αμερική, παρότι εξέλιξε περίπου μια δεκαετία πιο αργά την μοτοσυκλέτα από την Ευρώπη, ήταν η μοναδική ήπειρος που κατάφερε να τοποθετήσει τον κινητήρα των 45ο σε απίστευτα περισσότερα μέρη από τα πλαίσια των μοτοσυκλετών της, γεγονός που δεν υπήρχε ούτε στα όνειρα των -κολλητών από το σχολείο- William Harley και Arthur Davidson. Τον τοποθέτησε λοιπόν, στο κεφάλι εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο!!! Μια Harley κατάφερε να κυκλοφορεί στον “ξύπνιο” και στον ύπνο όχι μόνο των μοτοσυκλετιστών, αλλά των πιτσιρικάδων, των κοριτσιών, των παππούδων και όλων εκείνων που αναστέναζαν όταν τρανταζόταν η γη μπροστά τους, στο πέρασμα μιας Harley. Αυτή η τρομακτική επιτυχία με τον κινητήρα σύμβολο καλά κρατεί ακόμα και στις μέρες μας. Κι αν κάποιος έχει αντίρρηση ας πάει να κάνει tattoo έναν τετρακύλινδρο γιαπωνέζικο κινητήρα, ή έναν γερμανικό boxer. Θα μπει στο βιβλίο Γκίνες!
Στο δρόμο των 1800cc
Ο άμεσος πρόγονος των σημερινών Harley είναι το Knucklehead 61E του 1936. Ο κινητήρας ονομάστηκε έτσι γιατί θύμιζε το πάνω μέρος μιας γροθιάς με τα καπάκια των βαλβίδων να σχηματίζουν τους “κόμπους” του σφιγμένου χεριού. Ήταν η μοτοσυκλέτα που καθόρισε την όψη όλων των μοντέλων μέχρι και τις μέρες μας. Οι κινητήρες βέβαια έχουν εξελιχθεί από τότε, χωρίς φυσικά να αλλάξει η περιεχόμενη γωνία των 45 μοιρών. Το 1948 εμφανίστηκε ο Panhead και επικράτησε μέχρι το 1965, όπου ανέλαβε ο Shovelhead μέχρι το 1984 και στη συνέχεια ο Evolution μέχρι το 1999. O αλουμινένιος Twin cam επικρατεί στις μέρες μας και τα 1340cc αναβαθμίστηκαν στα 1450cc και αυτά με την σειρά τους στα 1584cc, όπως και το Blackline που οδηγήσαμε. Τα 1690cc έχουν κάνει την εμφάνισή τους από το 2010 σε κάποια μοντέλα, ενώ υπάρχει και μια ειδική έκδοση CVO με 1800cc.
Μια βραδιά με Νοτιά
Μυρωδιές από τζάκια ολόγυρα στο δρόμο προς το Σούνιο, ταξιδεύουν το μυαλό μου. Μια στο τόσο προσπερνώ κάποιο αυτοκίνητο, αλλά κυριαρχεί η μοναξιά στο ταξιδάκι που κάνω την μόνη νύχτα που οι ουρανοί αποφάσισαν να μην ανοίξουν. Ο γύρος της Αττικής μπορεί να φτάσει και τα 200 χιλιόμετρα για όσους δεν το έχετε αντιληφθεί. Άδειοι δρόμοι, ευχάριστος νότιος άνεμος, ξαστεριά, μαύρη ζελατίνα στο Arai και το Blackline ξεσηκώνει την άσφαλτο με την ροπή του. Η καρδιά μου σπαρταράει σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού. Μέχρι τις 3.500rpm τα έχει προσφέρει όλα. Ορμή, τσαμπουκά, επιτάχυνση. Νιώθω πλημμυρισμένος από συναισθήματα και προσπαθώ να βάλω μια τάξη.
Μπορεί η προσωπική μου διαδρομή να έχει περάσει δοκιμάζοντας από χωμάτινα έως και τα γρηγορότερα τετρακύλινδρα σε πίστες παγκοσμίου βεληνεκούς, οι βαθιές μνήμες όμως ξυπνούν επάνω σε έναν V-45o . Μνήμες κρυμμένες καλά σαν μυστικό.
Οι στροφές πριν το Σούνιο με επαναφέρουν για μια στιγμή στην πραγματικότητα. Το ABS με σώζει καθώς η μαύρη ζελατίνα ήταν λανθασμένη επιλογή. Το Blackline συνεχίζει ακάθεκτο να αφήνει τα σημάδια του στην άσφαλτο σε κάθε στροφή, με τα τεράστια αλλά βολικά μαρσπιέ. Ταυτόχρονα χαράζει και την καρδιά μου βαθύτερα από κάθε Harley που έχω οδηγήσει.
Κεραυνός
Φτάνοντας στο ναό του Ποσειδώνα η στάση επιβάλλεται και μια φωτογραφία πιστοποιεί την μαγεία της βραδιάς. Ευτυχώς ο ναός ακόμα φωτίζεται και το “κριτς κριτς” των μετάλλων που κρυώνουν κρατά παρέα στην απόλυτη ησυχία. Ο ήχος των κυμάτων που χτυπούν τον βράχο δεν φτάνει τόσο ψηλά. Τα πίσω κόκκινα φώτα του Harley, μαζί με το πορτοκαλί του κοντέρ αναδεικνύουν τις στιγμές. Συνομιλώ με τον αέρα συνεχίζοντας προς το Λαύριο. Ένας κεραυνός στα βάθη του Αιγαίου κι άλλος ένας κεραυνός η κάθε γκαζιά κάτω από τα πόδια μου. Δεν με απασχολεί αν θα βραχώ. Με απασχολεί μην λερωθεί το Blackline. Αλήθεια αυτό σκέφτηκα. Κι εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα τα λόγια ενός αγαπημένου φίλου. “Μπορεί εγώ να μην κάνω μπάνιο το βράδυ, αλλά το Harley θα το γυαλίσω πριν πέσω για ύπνο”. Μεγάλη κουβέντα!
Ο κεραυνός δείχνει ξανά τα δόντια του. Πυκνός και συμπαγής. Τρομερός και εκδικητικός χτυπάει αλύπητα τη θάλασσα φωτίζοντας τη νύχτα. Αφήνοντάς τον πλέον στην πλάτη μου στρίβω αλλεπάλληλα με εμπιστοσύνη και σταθερό “βήμα” στους καθαρούς ακόμα δρόμους. Ο μπροστινός τροχός των 21’’, συνδυάζεται μοναδικά με την γεωμετρία του Blackline. Το offset, η γωνία κάστερ και το μακρύ μεταξόνιο συνεργάζονται ανέλπιστα σωστά. Τα σημεία του δρόμου που νιώθω περισσότερη εμπιστοσύνη ακόμα κι από στριφτερές καλοστημένες και γρήγορες μοτοσυκλέτες, κερδίζουν έδαφος. Αυτή η εμπιστοσύνη που νιώθω στις γλιστερές στροφές με εκπλήσσει ευχάριστα. Η κούκλα στρίβει γρηγορότερα από όσο περίμενα. Γρηγορότερα και σε ένα κομμάτι.
Στιγμές
Κάθε βόλτα με μοτοσυκλέτα έχει και μια ιστορία. Κάθε φορά διαφορετική. Άλλες φορές ανάλατη, άλλες φορές συγκλονιστική. Μα όσες φορές κι αν καβαλήσω Harley αποδεικνύεται θαυμαστή. Ο σκοτεινός μα ακόμα ξάστερος ουρανός της Αττικής ετοιμάζεται να μου επιτεθεί, μα προλαβαίνω ακόμα. Θα απολαύσω αυτή την βόλτα και κανείς δεν θα μου το χαλάσει. Η 3η είναι η καλύτερη σχέση για χαλαρή οδήγηση. Κινείσαι κάτω από 100Km/h και αν θέλεις να προσπεράσεις φτάνει τα 140Km/h. Ο δροσερός αέρας με αγκαλιάζει ολοκληρωτικά. Άλλη αίσθηση όταν είναι γυμνή η μοτοσυκλέτα. Είναι δε κι αυτή η στάση του σώματος, με τα πόδια μπροστά και μακριά, που νιώθω άτρωτος. Οι μεγάλες χειρολαβές στο στενό τιμόνι, οι μακρινές διαδρομές του συμπλέκτη και του φρένου, κάνουν τους πήχεις να φουσκώνουν. Ο προβολέας δεν αφήνει σκοτεινό σημείο, πουθενά.
Κι όμως, αστραπιαία ένα δάκρυ απέδρασε εκείνη τη στιγμή. Ένα δάκρυ ευτυχίας και παράλληλα συγκίνησης. Το πρωί της ίδιας ημέρας το Blackline έκανε έναν άνθρωπο ευτυχισμένο. Έναν ψηλό και ευθυτενή Κύριο που κοντά στα 80 το λέει ακόμα η καρδιά του. Με την ολόλευκη κοτσίδα του, κερνώντας με κρασί σε μια οικογενειακή συνάντηση, μού θύμισε τις μοτοσυκλετιστικές του εμπειρίες από την παλιά Αθήνα. Τότε που έπαιζαν μοτοποδόσφαιρο με Harley, BMW, Zundapp και Matchlles. Τότε που έκαναν με αυτά τα θηρία endurο στην Πάρνηθα και γύρο του θανάτου. Είχε να οδηγήσει πάνω από 20 χρόνια, μια και οι δυσκολίες της ζωής τον ανάγκασαν να πουλήσει ένα Shovelhead που είχε τότε. Το βλέμμα του άστραψε μόλις τον προέτρεψα να κάνει βόλτα με το Blackline. Αγέρωχος καβάλησε, κάρφωσε δυναμικά την πρώτη και χάθηκε στο βάθος του δρόμου με την λευκή κοτσίδα να ανεμίζει. Την αγκαλιά που μου έκανε αργότερα και τους λυγμούς της ευτυχίας που έσταξαν στον ώμο μου δεν θα τους ξεχάσω ΠΟΤΕ…!
Απίθανο κάδρο
Ένας γρήγορος καφές κάπου στο Πόρτο Ράφτη και λίγες ακόμα σημειώσεις. Ενθουσιασμένα βλέμματα από αρσενικά στην καφετέρια πάνω στο γυαλισμένο Harley και ατίθασα γυναικεία επάνω μου. Μυστήριο πράγμα σας λέω. Κάτι παθαίνουν όλοι όταν βλέπουν Harley. Είτε τα γουστάρουν είτε όχι, όλοι τα κοιτούν. Όλοι τα εξετάζουν. Ανεξήγητο! Έγειρα λίγο το κεφάλι βαθιά πίσω στην μαλακή πολυθρόνα. Το κάστρο φωτισμένο στέκει αγέρωχο ψηλά, δεξιά μου η γαλήνια θάλασσα και στη μέση το καλοφτιαγμένο Blackline. Απίθανο κάδρο! Ο βροχερός καιρός άλλαξε ρότα. Μου έκανε το χατίρι και η απίθανη μοναχική βόλτα κοντεύει να τελειώσει.
Τα δεδομένα στο μυαλό μου ήταν τόσα πολλά κι όμως τόσο διαφορετικά και ταξιδιάρικα από την κατάντια της καθημερινότητας. Ένιωθα ήρεμος! Κι ας με χαϊδεύουν ακόμα τα γύρω γυναικεία βλέμματα. Κι ας αντιλαμβάνομαι χαμηλόφωνα σχόλια. Λίγο μετά βάζοντας μπροστά τα 1584cc μια σιωπή απλώθηκε στο cafe. Για μια στιγμή νόμιζα πως σταμάτησε και η χαμηλή μουσική. Ένα βαρύγδουπο “κλακ” της 1ης και χάθηκα στο σκοτάδι. Σίγουρα παρέμεινα το θέμα συζήτησης για εκείνο το βράδυ. Η ψηφιακή ένδειξη με ενημερώνει πως η βενζίνη φτάνει για άλλα 60 χιλιόμετρα. Μια χαρά μέση κατανάλωση έχει το Blackline καθώς αγγίζει τα 7,5 λίτρα στα 100Κm.
Τελικές αποφυγής παρελθόντος
Λίγα χιλιόμετρα μετά μπαίνω στην Αττική οδό. Τι όμορφα που ήταν! Πόσο γέμισα από ενέργεια! Κι εκείνη τη στιγμή ξεπηδά άλλη μια σκέψη. Πόσο θα ήθελα να μοιραστώ αυτές τις στιγμές με εκείνα τα μάτια. Πόσο θα ήθελα! Πριν σκάσει κι άλλο πνιγμένο δάκρυ, το Blackline μου ψιθυρίζει μυστικά τον τρόπο να ξεχάσω. Είναι η μόνη μου παρέα ετούτη τη βραδιά. Ο μόνος συμβουλάτορας ετούτες τις στιγμές αδυναμίας. Το τίναγμα στην απελευθέρωση του συμπλέκτη αφήνει την υπογραφή μου στην άσφαλτο.
Στην μεγάλη ευθεία ανοίγω τέρμα το γκάζι προσπαθώντας να γλυτώσω από τις αναμνήσεις. Βλέπω τα 170Km/h με 4η και τα 190Km/h με 5η. Κρατιέμαι δύσκολα πάνω στο softail, ο αέρας και η αντίστασή του με σηκώνουν. Η 6η κοντεύει τα 200Km/h και τα πόδια μου ευτυχώς βρίσκουν κατάλληλη θέση στα πίσω μαρσπιέ. Εκεί δεν με παίρνει ο άνεμος. Μόνο έτσι το shoftail έμεινε σταθερό σαν βράχος κι εγώ επάνω του. Όχι κανένα Harley δεν έχει φτιαχτεί για μεγάλες τελικές και τα 200Km/h είναι το όριό τους. Η ροπή είναι όλο το ζήτημα και τα 12,6 κιλά στις 3,500rpm αποτελεί νούμερο με βαρύτητα, κάνοντας το Blackline ένα έξοχο softail.
Ταξιδευτής
Έπιασα για άλλη μια φορά τον εαυτό μου να αισθάνομαι και να γράφω διαφορετικά όταν οδηγώ ένα Harley. Πάντα σημειώνω τις κλασσικές πληροφορίες για τα επιμέρους κομμάτια όπως κάνω σε κάθε μοτοσυκλέτα, μα όταν ξεκινάω να γράψω όλα πάνε περίπατο. Και κάπου είχα γράψει μια φορά πως τα χρόνια κοντεύουν να γεράσουν και η πορεία της ζωής, με έφερε πιο κοντά σε όλες τις άλλες μοτοσυκλέτες εκτός από τα Harley. Έμαθα- και συνεχίζω να μαθαίνω- να στρίβω στην πίστα, να πετάω πάνω από τα άλματα στο χώμα, να ανεβαίνω γκρεμούς στο βουνό, να ντριφτάρω στην άσφαλτο και να κάνω κάθε είδους ακροβατικά. Ψημένος από την ζωή με πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα, με πολλά σπασμένα κόκαλα.
Κάτι συμβαίνει όμως με τα Harley που δεν κάνουν τίποτε από τα παραπάνω και οι ευαισθησίες ξεπερνούν το σκληραγωγημένο εαυτό μου. Κάτι συμβαίνει και οι λιγοστοί κραδασμοί που έχουν απομείνει κάνουν ακόμα καλά την δουλειά τους, ξυπνώντας μνήμες και κρυμμένες αλήθειες. Τι κι αν στο blackline ενεργοποιείται αυτόματα συναγερμός μόλις απομακρυνθείς από κοντά του. Τι κι αν τα φλας σβήνουν μόνα τους. Τι κι αν το μικρό ηλεκτρονικό κουτάκι κάτω από το κοντέρ αναφέρει ακόμα και το “side stand”. Τίποτε από αυτά δεν άλλαξαν τον προορισμό του. Σε ταξιδεύει τόσο στην πραγματικότητα, όσο και στους διαδρόμους της ψυχής. Παραμένει ένας ταξιδευτής, όπως τον εμπνεύστηκαν οι κολλητοί William και Arthur! Η οδήγηση μιας Harley δεν αποτελεί απλά ευχαρίστηση, αποτελεί ιεροτελεστία και ηδονή. Πάνω στη σέλα του ανακαλύπτεις πως ένα Harley πάντα θα λείπει. Θα λείπει μέχρι να το αποκτήσεις!
Τεχνικά χαρακτηριστικά
| Κατασκευαστής | Harley Davidson |
| Μοντέλο | Blackline |
| Αντιπρόσωπος | Folli Follie Group |
| Τιμή βασικής έκδοσης | 23.400euro |
| Εγγύηση | 2 χρόνια |
| Κινητήρας | |
| Τύπος | Τετράχρονος, Αερόψυκτος, V45 Δικύλινδρος, 4 βαλβίδες / κύλινδρο |
| Κυβισμός (κ.εκ.) | 1584 |
| Διάμετρος x Διαδρομή (χιλ) | 95,3 x 111,1 |
| Συμπίεση (:1) | 9,2 |
| Τροφοδοσία | Ηλεκτρονικά ελεγχόμενος ψεκασμός (EFI) |
| Σύστημα εξαγωγής | 2 σε 2 |
| Λίπανση | Υγρό κάρτερ, αντλία λαδιού |
| Εκκίνηση | Μίζα |
| Συμπλέκτης | Υγρός πολύδισκος μηχανικός |
| Μετάδοση | 6 σχέσεων με ιμάντα |
| Πλαίσιο | |
| Τύπος | Ατσάλινο σωληνωτό 2 δοκών |
| Κάστερ (°) | 30 |
| Ίχνος (χιλ) | Δ.Α. |
| Μεταξόνιο (χιλ) | 1.689 |
| Ύψος σέλας (χιλ) | 663 |
| Μήκος (χιλ) | 2410 |
| Πλάτος | Δ.Α. |
| Βάρος (kg) | 294 |
| Ρεζερβουάρ/ Ρεζέρβα | 19(lt) |
| Αναρτήσεις | |
| Μπροστά - Τύπος / Διαδρομή (χιλ) | Τηλεσκοπικό πιρούνι Showa 41mm / διαδρομή 150mm |
| Πίσω - Τύπος / Διαδρομή (χιλ) | Μονό αμορτισέρ Showa με μοχλισμό/ προφόρτηση ελατηρίου |
| Ελαστικά | |
| Μπροστά | Dunlop MH90-21'' D402F |
| Πίσω | Dunlop 16'' D402 MU85B16 |
| Φρένα | |
| Μπροστά | Ένας δίσκος διαμέτρου 300mm με δαγκάνες 4 εμβόλων και ABS |
| Πίσω | Δίσκος διαμέτρου 292mm με δαγκάνα 2 εμβόλων και ABS |
| Εξοπλισμός | |
| Αναλογικό ταχύμετρο, ψηφιακό στροφόμετρο, ολικός και δύο μερικοί χιλιομετρητές, αντίστροφος χιλιομετρητής, | |
| ABS, ένδειξη 6ης ταχύτητας, ρεζέρβα, ένδειξη σχέσης κιβωτίου, ένδειξη ψεκασμού, ώρα, φώτα, φλας, συναγερμός | |
| Επιδόσεις | |
| Ισχύς εργοστασίου (Hp/rpm) | Δ.Α. |
| Ροπή εργοστασίου (Kgm/rpm) | 12,6/3500 |
Φωτογραφίες οδήγησης
https://www2.cityrider.gr/custom-cruisers-harley-davidson/item/1106-proto-test-harley-davidson-blackline-2012#sigProIdb6cf9e54d0
Στατικές φωτογραφίες
https://www2.cityrider.gr/custom-cruisers-harley-davidson/item/1106-proto-test-harley-davidson-blackline-2012#sigProIdee14fcc8a4
Ευχαριστούμε το Rock club “Intrepid Fox” για την φιλοξενία : http://www.intrepidfox.gr
