Του Αλέξη Γλυνιαδάκη

Φωτογραφίες: Τάκης Μανιάτης

Ακόμα και αν κάποιος δε γνώριζε ότι η BMW έχει αεροπορική προϊστορία, μια σύντομη βόλτα με τη νέα nine T που φέρει τον βαρύ τίτλο Racer, θα τον πονήρευε πολύ γρήγορα. Αν έχει υπάρξει κινητήρας που ο ήχος του να μοιάζει  περισσότερο με ελικοφόρο που περιμένει για απογείωση, σίγουρα δεν τον έχω συναντήσει. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι στο ρελαντί ακούω τον αεροδυναμικό ήχο του έλικα.

Η R nineT Racer εκτός των άλλων, είναι η ζωντανή απόδειξη ότι πλέον τα εργοστάσια δουλεύουν με μεγάλη προσοχή ακόμα και τον ήχο της εξάτμισης. Το soundtrack της βόλτας με τη νέα σας μοτοσυκλέτα είναι πλέον ρυθμισμένο από το εργοστάσιο, ανάλογα με την παράδοση και το target group της. Και από παράδοση, στη BMW υπάρχει αρκετή για να γεμίσει τόμους!

Ας μάθουμε λίγη ιστορία…

Η BMW AG είναι η εταιρεία που προέκυψε από τη συγχώνευση των Rapp Motorenwerke, Bayerische Flugzeugwerke (BFw) και Fahrzeugfabrik Eisenach. ΗRapp Motorenwerke ήταν κατασκευάστρια κινητήρων αεροσκαφών και άλλαξε όνομα σε Bayerische Motorenwerke το 1916.

Αυτή, αγοράστηκε από τον ιδιοκτήτη της BFw που συγχώνευσε τις δύο εταιρίες με το όνομα BMW και μετέφερε την παραγωγή κινητήρων στις εγκαταστάσεις της BFw. Η παραγωγή μοτοσυκλετών που αποτελούσε δευτερεύουσα δραστηριότητα της BFw, ενισχύθηκε την εποχή εκείνη και έγινε μόνιμη δραστηριότητα της νέας εταιρείας. Τα αυτοκίνητα έγιναν επίσης μέρος της δραστηριότητας της εταιρείας το 1929, όταν εξαγοράστηκε η εταιρεία Fahrzeugfabrik Eisenach, που μέχρι τότε κατασκεύαζε αυτοκίνητα -αντίγραφα του Austin Seven- με τη μάρκα DIXI.

Το διάσημο λογότυπο της μάρκας πήρε τη μορφή της περιστρεφόμενης έλικας με τα γαλανόλευκα χρώματα της σημαίας της Βαυαρίας το 1920, σαν εξέλιξη του λογότυπου της Rapp Motorenwerke. Η κατασκευή κινητήρων αεροσκαφών συνεχίστηκε στη διάρκεια του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν κατασκευάστηκαν 30,000 κινητήρες μέχρι το τέλος του που βρήκε τις εγκαταστάσεις της εταιρείας είτε πλήρως κατεστραμμένες από βομβαρδισμούς (Μόναχο) είτε υπό τον έλεγχο της Σοβιετικής Ένωσης (Eisenach-Dürrerhof, Wandlitz-Basdorf και Zühlsdorf).

Η πρώτη μεταπολεμική μοτοσυκλέτα της δυτικογερμανικής BMW, μια R 24  βγήκε από το εργοστάσιο του Μονάχου το 1948.  Η κυρίως ιστορία της μάρκας μοτοσυκλετών ξεκίνησε ένα χρόνο μετά την άρση της απαγόρευσης από τους Συμμάχους της κατασκευής οχημάτων, που ίσχυσε από το 1945 έως το 1947.

Fast forward και 30 χρόνια μετά, τα δικύλινδρα της BMW δρέπουν δάφνες to 1976 στο Isle of Man με τη νίκη των Helmut Dahne και Hans-Otto Butenuth στην κατηγορία TT των 1000cc με ένα R90S με ολόσωμο φαίριγκ αλλά και με το photo-finish 1-2 στη Daytona των Pridmore και MacLaughlin, πάνω σε δύο ακόμα BMW R90S, που είχαν φτάσει να αποδίδουν 102 ίππους από τα μαγικά του Udo Geitl, επικεφαλής της αγωνιστικής προσπάθειας . Μάλιστα ο Pridmoreκατέκτησε και το πρωτάθλημα AMA Superbike τη
μαγική αυτή χρονιά για τη BMW.

Σχεδίαση με… νόημα

Κάπως έτσι λοιπόν βρέθηκε στα χέρια μας το άσπρο nineT Racer που, χωρίς να έχει την όψη του R90S του Isle of Man που διέθετε σχεδόν ολόσωμο φαίριγκ ή αυτού της Daytona που φόραγε το μικρό μασκάκι του μοντέλου παραγωγής, αναδύει αγωνιστική μυρωδιά ακόμα και στον πιο αμύητο.

Παράλληλα, τα βαμμένα άσπρα (σε τυπική BMW Motorsport βαφή) τμήματα της μοτοσυκλέτας, έχουν εξαιρετική ομοιότητα με άτρακτο ιπτάμενης κατασκευής.

Παράξενο πως μπορεί μια μόνο μοτοσυκλέτα να συμπυκνώσει και παρουσιάσει την ιστορία τόσων χρόνων σε αέρα και άσφαλτο με τόση ευκολία. Συγχαρητήρια στους σχεδιαστές αυτής της τόσο ξεχωριστής εμφάνισης για αυτό το επίτευγμα.

Συμβατική και μετρημένα hi-tech

Παρά την extravaganza της εμφάνισής της πάντως, ένα ένα τα συστατικά της Racer είναι συμβατικά, αποφεύγοντας τη χρήση κραυγαλέων λύσεων και ακριβών εξαρτημάτων που θα έστελναν την τιμή της λευκής BMW στα ύψη.

Το συμβατικό πηρούνι με τις συμβατικές δαγκάνες για παράδειγμα, δίνουν ένα budget εμπρός σύστημα που φέρνει το κόστος της Racer κάτω από αυτό του ακριβού nineT και κοντύτερα σε αυτό του nineT Pure.

Οι διακόπτες στο τιμόνι αλλά και τα όργανα έχουν λυμένο το θέμα της εμφάνισης αλλά και των λειτουργιών από τα προηγούμενα μοντέλα της σειράς. Ας αναφέρουμε τις λειτουργίες για άλλη μια φορά, για τους αναγνώστες που ξεκινούν τη γνωριμία με τη σειρά από αυτό εδώ το μοντέλο.

Στα δύο όργανα θα βρείτε ένα εύρος πληροφοριών όπου στο αριστερό ξεκινά από την ταχύτητα που κινείστε και συνεχίζει με τις λυχνίες ελέγχου ABS, TractionControl, φλας, νεκράς και προβολέα και στην ψηφιακή μικρή οθόνη ολικό χιλιομετρητή, 2 μερικούς και τρίτο χιλιομετρητή που μηδενίζει μόλις ανοίξει ο κεντρικός διακόπτης. Εκεί ακόμα θα βρείτε τη θερμοκρασία κινητήρα, ρολόι και τη ρύθμιση συναγερμού, ρολογιού, ημερομηνίας και φωτισμού πάνελ. Η αριστερή οθόνη ελέγχεται με το κουμπί Trip.

Στη δεξιά πλευρά εκτός από το στροφόμετρο θα δείτε επίσης στην οθόνη την επιλεγμένη ταχύτητα και  scrollάροντας με το κουμπί info θα μετακινείστε μεταξύ  μέσης ταχύτητας, τάσης μπαταρίας, ωρών λειτουργίας κινητήρα, ημερομηνίας, επιλεγμένης ταχύτητας και τους δύο μετρητές κατανάλωσης, ολικό και στιγμιαίο.

Ο μετρητής στιγμιαίας κατανάλωσης που δείχνει λίτρα/100χιλιόμετρα, όταν η  μοτοσυκλέτα σταματήσει, για να αποφύγει την ένδειξη των άπειρων λίτρων ανά 100 χιλιόμετρα, κάνει κάτι πιο χρήσιμο: Δείχνει κατανάλωση λίτρων/ώρα. Έξυπνο.

Το Traction control, το ABS και ο συναγερμός είναι εκ των ουκ άνευ για τη Γερμανική μοτοσυκλέτα και θα κάνουν τη ζωή του αναβάτη πιο εύκολη και λιγότερο αγχωτική. Η μοτοσυκλέτα μας τα διέθετε, αλλά να προειδοποιήσουμε ότι το traction control και ο συναγερμός προσφέρονται σαν έξτρα.

Είναι πολύ ευχάριστο ότι είναι στο χέρι του αναβάτη να απενεργοποιήσει οτιδήποτε από αυτά κατά τη βούλησή του.Το κουμπί ABS απενεργοποιεί το ABS με σβηστό κινητήρα και το Τraction control με τον κινητήρα σε λειτουργία.

Επίσης στο μενού των ρυθμίσεων και κάτω από τα αρχικά D(iebstahl)W(arn)A(nlage) που σημαίνουν « Συσκευή Προειδοποίησης Κλοπής», βρίσκεται η δυνατότητα να απενεργοποιήσετε ή να ενεργοποιήσετε το συναγερμό, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στη γειτονιά.

Μηχάνημα βόλτας. Για έναν.

Η θέση οδήγησης είναι λίγο extreme για τη φύση της μοτοσυκλέτας. Πόδια και σέλλα είναι σε σωστό σημείο, αλλά για να πιάσει κάποιος το τιμόνι, θα χρειαστεί προσπάθεια και τα ημι-clipons που πιάνουν στην πλάκα τιμονιού, ανοίγουν πολύ τη γωνία των χεριών. Στη συνολική εικόνα προστίθεται και το φαίριγκ που είναι αρκετά χαμηλά ώστε να προστατεύει από το… στομάχι και κάτω, οπότε η θέση οδήγησης θα χρησιμεύσει για να αντισταθμίσει την αντίσταση του αέρα στις υψηλές ταχύτητες.

 Μια ένδειξη για τη συνολική ισορροπία αέρα-θέσης οδήγησης είναι ότι η ταχύτητα που πρέπει να ταξιδεύει κάποιος για να «πάρει» ο αέρας το βάρος από τα χέρια είναι περίπου 150 χ.α.ω. Η συγκεκριμένη θέση σώματος  πάντως, είναι συνηθισμένη για σπορ των seventies από όπου εμπνεύστηκε η Racer.

Τα χειριστήρια είναι υδραυλικά και στις δύο πλευρές , του εμπρός φρένου και του συμπλέκτη. Επιπλέον πολυτέλεια θα νοιώσετε εντός και εκτός πόλης από τα, επίσης έξτρα που όμως διέθετε η μοτοσυκλέτα της δοκιμής μας, θερμαινόμενα γκριπ σε δύο θέσεις θέρμανσης που θα επιτρέψουν την οδήγηση σε χαμηλές θερμοκρασίες ακόμα και με βασικά γάντια.

Στη θέση οδήγησης τέλος, επιπλέον συνήθεια θα χρειαστεί το γεγονός ότι τα πόδια δε σφίγγουν συμμετρικά το ντεπόζιτο, αποτέλεσμα της τοποθέτησης του αεραγωγού στην περιοχή.Να ανοίξουμε εδώ μια μικρού μήκους παράγραφο και να επισημάνουμε ότι η μοτοσυκλέτα είναι μονόσελη.Απόλυτα.

Δεν έχει ούτε μαρσπιέ πίσω ούτε τίποτα. Αν λοιπόν τα φέρει η τύχη ώστε να μεταφέρετε τη νέα σας φίλη κάπου, θα μοιάζετε στο δρόμο σα να βρήκε ο Bary Sheene τον Lucchinelli στην άκρη της πίστας και να τον πάει στα πιτς. Αυτή η μοτοσυκλέτα είναι μια από αρκετές τελευταία, που δικαιώνουν όσους πιστεύουν ότι οι μοτοσυκλέτες πρέπει να είναι απόλυτα μονόσελες, έτσι ώστε να αποφεύγεται η γκρίνια αλλά και η καταστροφική διαφοροποίηση στην κατανομή των μαζών που προκαλεί ο επιβάτης και απαγορεύει την πραγματικά ελεγχόμενη γρήγορη οδήγηση.

Σαν αξεσουάρ προσφέρεται επίσης η δυνατότητα να την μετατρέψετε σε δίσελη, κάτι όμως που απαιτεί αλλαγή υποπλαισίου και σίγουρα δε θα είναι φτηνό.

Ικανότατη

Κάπου εδώ λαμβάνει τέλος η οπτική γνωριμία με τη Racer και πάμε να οδηγήσουμε.

Η χρήση της μίζας θα απελευθερώσει έναν αντρικό μπάσο ήχο, με πολλές «αεροπορικές» επιρροές όπως γράφουμε και στην αρχή.

Πρώτη ταχύτητα και ο υδραυλικός συμπλέκτης θα φροντίσει για πλήρη απομόνωση (ειδικά όταν ο κινητήρας είναι ακόμα κρύος) με την η πρώτη να κουμπώνει σα να μην υπάρχουν γρανάζια στο κιβώτιο, αλλά μόνο μια εγκοπή που κλειδώνει το μύλο σε άλλο σημείο.

Η κίνηση της μοτοσυκλέτας στην πόλη είναι όσο εύκολη επιτρέπει το ελάχιστο πλάτος της, με φαρδύτερο σημείο το επίπεδο που ορίζουν τιμόνι και κύλινδροι, αλλά οι αναρτήσεις είναι σφιχτές, ρυθμισμένες για ταχύτητες μεγαλύτερες από 120 χ.α.ω, το γκάζι είναι σχετικά βαρύ και το φρένο που έχει κάθε δικύλινδρος μεγάλος κινητήρας, ζορίζει τους καρπούς που ήδη δέχονται το βάρος του κορμού του αναβάτη, σε κάθε κλείσιμο του γκαζιού.

Μοναδική λύση η χρήση του συμπλέκτη σε κάθε κλείσιμο του γκαζιού, κάτι που απαιτεί  γυμνασμένο αριστερό καρπό. Η απολαυστική πάντως ροπή του boxer επιτρέπει τη στιγμιαία χαλάρωση δελτοειδών και πυχεοκαρπικής, εφόσον με κάθε άνοιγμα του γκαζιού, η μεταφορά βάρους ανακουφίζει, οδηγώντας τον αναβάτη σε συχνά ανοίγματα οπουδήποτε υπάρχει κενό. Αυτό βέβαια οδηγεί σε ένα παράλληλο αποτέλεσμα, την αυξημένη κατανάλωση.

Στην κατανάλωση δαγκωθήκαμε λιγάκι, είναι η αλήθεια. 6,2 έως 6,9 λίτρα για 100 χιλιόμετρα είναι αρκετά μεγάλος αριθμός που δεν είχαμε συναντήσει σε ολόιδιους κινητήρες σε άλλα μοντέλα και δεν μπορεί να αποδοθεί μόνο στο ότι χαίρεσαι να ανοίγεις το γκάζι. Λέγοντας αυτό, η γκαζιέρα είναι σχετικά αργή, θεωρητικά μειώνοντας την κατανάλωση, στην πράξη όμως όχι αρκετά. Προφανώς η προσπάθεια της BMW να δώσει στη Racer πιο γεμάτη powerband, οδήγησε σε έναν κινητήρα που χρειάζεται λίγο περισσότερο «τάισμα».

Η μοτοσυκλέτα όμως γίνεται πολύ πιο απολαυστική εκτός των τειχών της πόλης.

Η γεωμετρία της διατηρεί σταθερότατο το εμπρός σύστημα σε όλες τις συνθήκες, χωρίς το διακριτικό σταμπιλιζατέρ να προσπαθήσει ιδιαίτερα και το δικύλινδρο εργοστάσιο κάτω από τον αναβάτη φροντίζει για την αδιάκοπη ροπή με οποιαδήποτε ταχύτητα σε οποιεσδήποτε συνθήκες.

Οι σκληρές για χρήση πόλης αναρτήσεις, ξαφνικά στα 130 χ.α.ω. γίνονται σωστές και κοντρολαρισμένες, επιτρέποντας ακρίβεια στη χάραξη πορείας. Τα όρια σε σπορ αναζητήσεις θα έρθουν πρώτα από τα Bridgestone Τ30, που μπορεί σε Γερμανική άσφαλτο να προσφέρουν ιδανική σχέση μακροζωίας και συμπεριφοράς, στην Ελλάδα όμως στερούν την πρόσφυση που θα επέτρεπε την αναζήτηση των ορίων της Racing, με μόνο πλεονέκτημα τη διάρκεια ζωής πριν την αλλαγή τους.

Τα φρένα, παρότι συμβατικά στην όψη σταματούν τη Racing σε εξαιρετικά μικρές αποστάσεις, αποδεικνύοντας ότι δε λάμπει μόνο ό,τι είναι χρυσός. Η οδήγηση της Racing με σπορ ρυθμούς γίνεται έτσι διαδικασία που απαιτεί λίγη προσπάθεια.

Μικρή πίεση στις μανέτες, μικρή τιμονιά για την είσοδο, λίγα κατεβάσματα-ανεβάσματα, αλλά ατόφια η απόλαυση της κίνησης με γρήγορους ρυθμούς «ισιώνοντας» με ασφάλεια δρόμους με στροφές. Μόνη μικρή παραφωνία αποτελεί η αργή γκαζιέρα που μειώνει τα αντανακλαστικά της μοτοσυκλέτας στις εξόδους των στροφών.

Όταν βγείτε στην ευθεία, ο κόφτης θα έρθει στα 82, 118, 152, 187 και 210χλμ/ώρα, για τις 5 πρώτες ταχύτητες, με την 6^η να επιτυγχάνει μια τελική 226 χλμ/ώρα, ελάχιστα λιγότερα από την τελική των 233 χλμ/ώρα της R90S του Pridmore…

Παιχνιδομηχανή ελεύθερου χρόνου

Τι είναι λοιπόν η BMW R nine T Racer; Μα μια εξαιρετική παιχνιδομηχανή για όσους δε θα βασίσουν την καθημερινή τους μετακίνηση σε αυτήν, αλλά θα της αφιερώσουν τις ώρες που αφήνουν τα πάντα πίσω τους ώστε να διασκεδάσουν μαζί.

Η χαμηλή τιμή της σε σχέση με τις ακριβότερες εκδόσεις της οικογένεια Heritage επιτρέπει το καστομάρισμα, κάτι που προσφέρεται άφθονο και από το εργοστάσιο, αλλά ακόμα κι αν παραμείνει όπως είναι, έχει εξαιρετικά υψηλή δυνατότητα να στρίβει τα κεφάλια των περαστικών προς το μέρος της.

Αν συνδυαστεί και με ολίγη από την κλασική συνταγή (εξάτμιση, φίλτρο, πρόγραμμα) η παιχνιδομηχανή που ακούει στο όνομα Racer είναι έτοιμη να κάνει πολύ χαρούμενο τον τυχερό κάτοχό της, φτάνει αυτός να μην την αναγκάσει να υποδυθεί την «καλή νοικοκυρά» που θα τον μεταφέρει δουλειά σπίτι και αντίστροφα, αλλά να εκμεταλλευθεί την πανέμορφο αυτή μοτοσυκλέτα-φόρο τιμής που αποτίνει η BMWστην ιστορία της, και να κινηθεί όπως της αξίζει.

Φωτογραφίες Στατικές

Φωτογραφίες Κίνησης

Τεχνικά Χαρακτηριστικά