O Nicola Dutto είναι ο πρώτος παραπληγικός αναβάτης που θα πάρει μέρος στο Rally Dakar, στην έκδοση του 2019. Δεμένος πάνω στη ειδικά διασκευασμένη μοτοσυκλέτα του, και με 3 αναβάτες να τον προσέχουν, ο Ιταλός αναβάτης στοχεύει να τερματίσει στον πιο δύσκολο αγώνα του κόσμου.

“Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι, ήταν η αλλαγή που έκανα από 4η σε 5η. Δεν ξέρω τι συνέβη μετά. Όταν άνοιξα και πάλι τα μάτια μου ήμουν πεσμένος, κι ήθελα να ξανακαβαλήσω τη μοτοσυκλέτα μου. Αλλά δεν μπορούσα να σηκωθώ.”

Η ανατριχιαστική περιγραφή του Nicola Dutto αφορά στο μοιραίο ατύχημα που είχε ο Ιταλός αγωνιζόμενος στις 20 Μαρτίου του 2010, κατά τη διάρκεια του ιταλικού αγώνα Rally “Baja” στο Pordenone.

Οι θεατές έτρεξαν να βοηθήσουν τον 48χρονο αναβάτη, ο οποίος τους προειδοποίησε να μην του βγάλουν το κράνος. Όμως η ζημιά είχε ήδη γίνει κατά την πτώση του με περισσότερα από 160 χλμ/ώρα.

Ο Dutto είχε σπάσει τη σπονδυλική του στήλη, είχε ζημιά στα πνευμόνια, τα οποία δούλευαν μόνο στο 20% της ικανότητας τους, και προβλήματα λειτουργίας στην καρδιά.

Εννέα ώρες κράτησε το χειρουργείο, ενώ ο Ιταλός πέρασε 5 μέρες σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Δυο εβδομάδες αργότερα, οι γιατροί τον μετέφεραν σε μια κλινική αποκατάστασης, κοντά στο σπίτι του, στο Beinette. Εκεί παρέμεινε 14 εβδομάδες, μέχρι να δέσουν όλα τα σπασμένα του κόκαλα.

Σε αυτές τις 14 εβδομάδες, ο Dutto προσπαθούσε να δει το φως στην άκρη του τούνελ. “Όταν συνειδητοποίησα πλήρως τις συνέπειες του ατυχήματος μου, έκλαψα πολύ. Ήταν σαν κάποιος να είχε πιέσει ένα κουμπί. Τη μια στιγμή αγωνιζόμουν καβάλα στη μοτοσυκλέτα μου, την επόμενη βρισκόμουν περιορισμένος σε ένα κρεβάτι, με πόδια που δεν λειτουργούσαν.

Ο Ιταλός ήταν τυχερός που είχε δίπλα του τη σύντροφο του, Elena Foi, με την οποία είχαν γνωριστεί μόλις 6 μήνες πριν το ατύχημα του. “Δεν χρειάζεται να μείνεις μαζί μου”, της είπε ο Dutto, όμως η Elena δεν πήγαινε πουθενά.

“Τον γνώριζα για λίγο μόνο, όμως δεν ήθελα τίποτα άλλο παρά να είμαι δίπλα του.” Η Elena ζει 3 ώρες μακριά από το Τορίνο, όπου νοσηλευόταν ο Nicola, και πηγαινοερχόταν όσο συχνότερα μπορούσε. “Ζούσαμε 300 χιλιόμετρα μακριά ο ένας από τον άλλον, και αυτό ήταν προβληματικό, ειδικά όταν είχα τη δουλειά μου και τις δυο μου κόρες. Στο τέλος έχασα τη δουλειά μου, αλλά ευτυχώς οι γονείς μου βρισκόταν κοντά μου και με υποστήριξαν πολύ. Ήταν δύσκολη περίοδος, όμως η αποθεραπεία του Nicola πήγαινε καλά, και μετά από 9 μήνες επέστρεψε σπίτι. Στη συνέχεια, εγώ κι οι κόρες μου μετακομίσαμε μαζί του.”

Πριν το ατύχημα του, ο Nicola Dutto έβγαζε τα προς το ζην από τους αγώνες μοτοσυκλέτας, στους οποίους είχε ξεκινήσει να συμμετέχει από τα 19 του. Μετά από μια σχετικά επιτυχημένη καριέρα στο Enduro, ο Ιταλός αναβάτης μεταπήδησε στους αγώνες Cross Country. Καθώς τα Rally γνώριζαν άνθηση στην Ισπανία, ο Dutto μετακόμισε εκεί όπου και έζησε για 6 χρόνια, μόνο και μόνο για να αφιερωθεί στους αγώνες “Baja”. Εκεί αγωνίστηκε δίπλα σε μεγάλα ονόματα όπως οι Marc Coma, Isidre Esteve Pujol, και Nani Roma. Τότε ήταν ο μοναδικός Ιταλός που αγωνιζόταν εκεί, ανάμεσα στο ισπανικό λεφούσι.

Ο Dutto κατάφερε να γίνει γνωστός στο άθλημα, κατακτώντας τον ευρωπαϊκό τίτλο “Baja” τόσο το 2008, όσο και το 2009.

Όνειρο του Ιταλού τότε ήταν να αγωνιστεί στο original “Baja 1000” στην Καλιφόρνια το 2010, όμως το ατύχημα του του στέρησε το όνειρο.

Το επόμενο βήμα του μετά το ατύχημα ήρθε το 2011, όταν πήρε μέρος στο “Baja 1000” οδηγώντας ένα Buggy, με συνοδηγό την Elena! Τελικά δεν κατάφεραν να τερματίσουν, λόγω μηχανικής βλάβης. “Το πρόβλημα ήταν με τον ιμάντα, όμως δεν μπορούσαμε να τον αλλάξουμε, καθώς βρισκόταν ακριβώς πίσω από το κάθισμα μου, κι εγώ δεν μπορούσα να βγω! Περιμέναμε βοήθεια όλο το βράδυ. Τότε αποφάσισα πως δεν θα ξαναπροσπαθούσα να αγωνιστώ σε αγώνα Rally με τετράτροχο. Έπρεπε να επιστρέψω στις μοτοσυκλέτες!”

Ο 3 φορές Πρωταθλητής AMA MX Doug Henry ήταν εκείνος που ενέπνευσε τον Dutto να επιστρέψει στους 2 τροχούς. Όταν ο Dutto είδε το roll cage του Henry στη μοτοσυκλέτα που χρησιμοποιούσε, ξεκίνησε να φτιάχνει το δικό του. “Ένιωθα πως ήμουν χαζός που θα ξανακαβαλούσα μοτοσυκλέτα. Ήμουν τρομοκρατημένος! Στην αρχή είχαμε βάλει πλαϊνά ροδάκια στη μοτοσυκλέτα, και σκεφτόμουν πως πραγματικά είχα μπλέξει. Όμως μετά από μερικές εκατοντάδες μέτρα, βρήκα ξανά την ισορροπία μου!”

Τέσσερις μήνες μετά από τα πρώτα εκείνα βήματα του, ο Dutto πήρε μέρος στον αγώνα “Baja Aragon” όπου κατάφερε να τερματίσει 24ος.

“Πριν το ατύχημα μου, αγωνιζόμουν σε “Baja” events, αλλά έκτοτε έβλεπα παντού νέες ευκαιρίες. Όπως το Dakar. Δεν ήταν ποτέ όνειρο μου, όπως για τους περισσότερους συμμετέχοντες, αλλά μετά το ατύχημα μου, ο αγώνας αυτός θα ήταν σαν να συμμετείχα στους Ολυμπιακούς αγώνες.”

Παρά την αναπηρία του, ο Nicola Dutto δεν συμμετέχει με διαφορετικούς όρους στους αγώνες, από τους υπόλοιπους αναβάτες. Πρέπει, όπως κι εκείνοι να προκριθεί για να του επιτραπεί να πάρει μέρος στον πιο δύσκολο αγώνα του κόσμου. Αυτό το κατάφερε πέρυσι, όταν τερμάτισε στο OilLibya Rally. Για να καταφέρει να συμμετέχει σε αγώνες Rally, ο Dutto έχει ανάγκη από τρεις βοηθητικούς αναβάτες που ο ίδιος αποκαλεί “Ghost Riders”, αναβάτες-φαντάσματα.

Αυτοί είναι οι Pablo Toral, Victor Rivera, & Julian Villarrubia. “Θα ξεκινήσουμε το Dakar ως μια ομάδα τεσσάρων ατόμων. Ένας αναβάτης θα προπορεύεται μπροστά μου, καθώς δεν μπορώ να σταματώ για να επιθεωρώ το τερέν, και να αποφασίζω προς τα πού θα κατευθυνθώ. Εκείνος με οδηγεί στο σωστό μονοπάτι, ενώ με στηρίζει όρθιο όταν πρέπει να ανεφοδιαστώ, ή όταν φτάσω στον τερματισμό. Οι άλλοι δυο αναβάτες μας ακολουθούν. Αν κάτι πάει στραβά, θα είναι εκεί για να με σηκώσουν από το έδαφος. Καθώς είμαι δεμένος στη μοτοσυκλέτα μου, είναι απαραίτητο να έχω δυο αναβάτες να με βοηθούν στις πτώσεις, καθώς δεν πρέπει να σηκώσουν μόνο τη μοτοσυκλέτα, αλλά ki εμένα και το roll cage μου! Οι Ghost Riders μου είναι σαν την οικογ΄νειεα μου, τρεις άνθρωποι που τους γνωρίζω από παλιά, καθώς ήταν αντίπαλοι μου στους ισπανικούς αγώνες “Baja”!”

Καθώς ο Dutto είναι παράλυτος από την μέση και κάτω, πέρα από τους 3 βοηθούς του στον αγώνα χρειάζεται και μια ειδικά προετοιμασμένη μοτοσυκλέτα.

Η KTM 450 EXC-F που χρησιμοποιεί ο Ιταλός έχει δεχθεί εκτεταμένες μετατροπές ώστε να του επιτρέψει να αγωνιστεί σε αγώνες Rally.

Ο Dutto χρησιμοποιεί ηλεκτρονικό shifter και συμπλέκτη της Rekluse (που δεν αφήνει τη μοτοσυκλέτα να σβήσει), ενώ το πίσω φρένο έχει μετακινηθεί στο τιμόνι.

Τα πόδια του είναι δεμένα και προστατευμένα από ένα πλαίσιο, ενώ ο αναβάτης κάθεται σε ένα ειδικό κάθισμα της Vicair, που του στηρίζει την πλάτη και τον κρατάει όρθιο πάνω στη μοτοσυκλέτα.
Φυσικά ο Nicola έπρεπε να αλλάξει τον τρόπο οδήγησης του, για τη νέα κατάσταση. “Είναι αρκετά δύσκολο να εξηγήσω τον τρόπο με τον οποίο οδηγώ τη μοτοσυκλέτα τώρα. Είναι μια έντονη διαδικασία, και χρειάστηκα πολύ καιρό για να καταλάβω τι δουλεύει και τι όχι. Επιπλέον έπρεπε να ρυθμίσω διαφορετικά τις αναρτήσεις, καθώς πλέον δεν μπορώ να σηκωθώ όρθιος και να βοηθώ στην απορρόφηση των κραδασμών με το λύγισμα των γονάτων μου.”

“Θεωρώ τον εαυτό μου έναν ευτυχισμένο άνθρωπο, όχι απλώς επειδή είμαι ακόμα ζωντανός, αλλά επειδή έχω τόσα project να ολοκληρώσω. Το 2013, ο καλός μου φίλους Kurt Caselli έχασε τη ζωή του. Αυτό ήταν δύσκολο να το καταπιώ, αλλά την ίδια ώρα με έκανε ακόμα πιο αποφασισμένο να κάνω το καλύτερο όσον αφορα στη ζωή μου. Το ατύχμα μου με άφησε με 2 επιλογές. Θα μπορούσα να αναπολώ τα περασμένα, αλλά αυτό ήταν ένα μονοπάτι που για μένα δεν έβγαζε πουθενά. Έτσι επέλεξα τον 2ο δρόμο, γιατί όταν βρίσκομαι πάνω σε μια μοτοσυκλέτα, πάντα κοιτάζω μπροστά. Και αυτός είναι και ο τρόπος με τον οποίο ζω τη ζωή μου, όντας παραπληγικός.”

Πηγές: ΚΤΜ Blog, Nicola Dutto, Dakar Rally, Vicair

Φωτογραφίες: Francesca Gasperi, Dakar Rally, KTM, Nicola Dutto

Ακολουθήστε τον Nicola Dutto στο Rally Dakar 2019 στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρακάτω.

• Instagram
• Facebook
  

Φωτογραφίες

Βίντεο