Scooter από την Ducati; Aυτό είναι κάτι που ακούγεται σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα, ωστόσο είναι πέρα για πέρα αληθινό και δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη περίπτωση πειραματικού χαρακτήρα αλλά για δύο, μια την δεκαετία του 50 και μια δέκα χρόνια αργότερα. Στο αφιέρωμα που ακολουθεί παραθέτουμε τα στοιχεία και την ιστορία των δύο αυτών μοντέλων.
Ducati Cruiser 175
To πρώτο scooter της Ducati παρουσιάστηκε επίσημα στο σαλόνι του Μιλάνου, το 1952. To όνομα του ήταν Cruiser 175 και αποτελούσε για τα δεδομένα της εποχής, ένα πολύ προηγμένο τεχνολογικά μοντέλο. Ήταν το πρώτο ιταλικό scooter με τετράχρονο κινητήρα και αυτόματο σύστημα μετάδοσης ενώ έφερε και μίζα για την εκκίνηση του. Η ισχύς του, ήταν 12 ίπποι αρχικά, ωστόσο η τιμή αυτή μειώθηκε στους 7,5 ίππους για το μοντέλο παραγωγής, προκειμένου να υπάρξει συμμόρφωση με τους κανόνες της εποχής, που όριζαν την μέγιστη τελική στα 50 χλμ./ώρα για τα scooter.
Την σχεδίαση την είχε επιμεληθεί το studio Ghia, ξακουστό για τις τετράτροχες δημιουργίες του και το αποτέλεσμα ήταν ένα πολυτελέστατο και εκλεπτυσμένο σχεδιαστικά όχημα. Η Ducati, δεδομένου ότι τα scooter την εποχή εκείνη ήταν πάρα πολύ δημοφιλή στην Ιταλία, πίστεψε ότι υπάρχει χώρος (και ζήτηση) στην αγορά για ένα πολυτελές όχημα του είδους. Ωστόσο ο στρατηγικός αυτός σχεδιασμός, ναυάγησε. 
Το Cruiser 175 ήταν πολύ ακριβότερο από τα μοντέλα Vespa και Lambretta της εποχής, των οποίων η δημοφιλία οφειλόταν ακριβώς στο ότι αποτελούσαν προσιτά μέσα προσωπικής μετακίνησης για τα λαϊκά στρώματα. Το αγοραστικό κοινό που μπορούσε να διαθέσει τα χρήματα για το Cruiser 175 και στο οποίο απευθυνόταν ουσιαστικά η Ducati, επέλεγε αυτοκίνητο. 
Ο μόνος λόγος που οι εύποροι Ιταλοί θα μπορούσαν να στραφούν στο δίτροχο, ήταν η κίνηση στους δρόμους, αλλά την εποχή εκείνη το κυκλοφορικό πρόβλημα δεν υπήρχε στον βαθμό που υπάρχει σήμερα στα μεγάλα αστικά κέντρα και το scooter ως όχημα, όσο πολυτελές και αν ήταν, δεν έπαυε να είναι συνδεδεμένο με το… προλεταριάτο. 
Έτσι, με τις πωλήσεις να είναι κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικές, η Ducati διέκοψε την παραγωγή του Cruiser 175, δύο χρόνια μετά την παρουσίαση του, με μόλις 1000 μονάδες να έχουν κατασκευαστεί.
Ducati Brio 50/100
Έντεκα χρόνια μετά την παρουσίαση του Cruiser 175, η Ducati επιχειρεί και πάλι να διεισδύσει στην αγορά των scooter και το 1963, παρουσιάζει στο Μιλάνο, το μοντέλο Brio 48. Αυτή την φορά, με βάση το εμπορικό “ναυάγιο” του Cruiser, η προσέγγιση της δεν είναι ξεχωριστή και πολυτελής αλλά συμπλέει απόλυτα με τις απαιτήσεις και τα δεδομένα της αγοράς. 
Το Brio είναι ένα scooter που ακολουθεί την κατασκευαστική φιλοσοφία της Lambretta και της Vepsa, έχει μονοκόκ σκελετό από στραντζαριστή λαμαρίνα με σταθερό μπρoστινό φτερό στην ποδιά , δίχρονο κινητήρα 47,6 κ.εκ. απόδοσης 1,4 ίππων και κιβώτιο τριών ταχυτήτων με τις αλλαγές “στο χέρι”. Η μόνη του διαφορά σε σχέση με τα ανταγωνιστικά μοντέλα είναι ότι η τελική μετάδοση γίνεται μέσω αλυσίδας. 
Σχεδιαστικά, το Brio αποτελεί πόνημα του μεγαλύτερου ίσως Ιταλού αρχιτέκτονα της νεότερης εποχής, Gio Ponti. Ο Ponti, θεωρείται ένας από τους πιο επιδραστικούς σχεδιαστές στον χώρο της βιομηχανίας οχημάτων, αφού το σχέδιο ενός αυτοκινήτου, του “Diamante” όπως το είχε ονομάσει, μιμήθηκε και αποτέλεσε έμπνευση για πολλά μεταγενέστερα αυτοκίνητα, ενώ οι γραμμές του, αποτυπώνονται και στο συγκεκριμένο scooter. 
Ένα χρόνο μετά την παρουσίαση του Brio 48, με την χαρακτηριστική κοντή και καμπυλωτά ουρά, παρουσιάζεται μια έκδοση 100 κ.εκ. (3,9 ίπποι) με σέλα για δύο άτομα, ενώ λίγο μετά η Ducati λανσάρει και ένα ανανεωμένο 50άρι, με κινητήρα 49,6 κ.εκ.. με έξτρα διακοσμητικά στοιχεία και πιο προσεγμένο φινίρισμα. Αυτές οι τελευταίες δύο εκδόσεις, εντάχθηκαν στο δυναμικό της τροχαίας στην Μπολόνια (έδρα της Ducati), ενώ σε γενικές γραμμές, τα Brio ήταν σίγουρα πιο επιτυχημένα εμπορικά, σε σχέση με το Cruiser 175.
Παρ΄ όλα αυτά, η παραγωγή τους διήρκησε μέχρι το 1967, με την Ducati να αποφασίζει πως θα πρέπει να εστιάσει και ρίξει όλο το βάρος, αποκλειστικά στις μοτοσυκλέτες.
